22 Ocak 2013 Salı

umut ışığım


Mutlu sonla biten filmlere ihtiyacım olduğu bir dönemde iki saat beklememe değdi.
Terleyip kilo vermek için çöp poşeti giymek de fena fikir değil.
Pat'in Hemingway'in kitabını okuduktan sonra sinirlenip anne ve babasını sabaha karşı uyandırarak birileri 'hadi pozitif olalım hikayeye mutlu son yazalım' diyemiyor mu? diye bağırıp çağırdığı an  favori sahnem:)
Sahi hayatta o kadar çok mutsuzluk sebebi var ki kitapları, filmleri niye mutsuz sonla bitirirler, gerçek hayatı yansıtmasalar olmaz mı?
Biz zaten onları gerçek hayatta bulamadıklarımız için izleyip, okumuyor muyuz ki!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder