30 Eylül 2020 Çarşamba

düşler biterse yaratırız


 Hayatımdaki en ufak şeye bile karar vermem saatlerimi, günlerimi alabilir. Öyle kararsız bir insanım. Her şeyi defalarca sorgularım.Sanırım gelinliğimi diktirirken kadını da kararsızlığımla delirttiğimden 'sen evleneceğin kişiye nasıl karar verebildin' demişti.  Hayattaki okul, iş, arkadaş vs bütün tercihlerimi sorgulamışımdır. Oysaki hayatta hiç tereddüt etmediğim aklımda bir kez bile soru işareti oluşmamış ender şeylerden biri eşim. Herkesin hayatta şanslı olduğu şey farklı. Benimki de hayat arkadaşım sanırım.
İki sene önce ortalığı sellerin götürdüğü çılgın bir günde sade bir nikahla evlendik .Yedi senedir de tanışıyoruz. Tanışması son derece zor olan iki insan olarak küçücük seçimlerimizin bizi buraya getirmesini her seferinde aklıma getirip getirip vay be diyorum. Tanıştığımızda işsizdik, aynı iş yerinde bile çalışıp farklı şehirlerde yaşadık sonra yine kavuştuk. Kendi çabalarımız haricinde bir şekilde kader de bizim bir araya  gelmemizden yanaymış.
Son dönemde maddi manevi biraz sınanıyor, zor günler geçiriyoruz. Her şey bir şekilde geçiyor, yeter ki sağlık olsun. Duygularımızın hiç değişmemesi, birbirimizin değerini her daim bilmek dileğiyle sevgilim.

12 Eylül 2020 Cumartesi

eylül başı

 

Lisede ÖSS'ye çalışırken ezberlediğimiz ama o zamanlar okumaya fırsat bulamadığım ilk köy romanı Karabibik'in yazarı Nabizade Nazım'ın Türk edebiyatının ilk psikolojik roman denemesi olan kitabı  Zehra'yı okudum.Otuz yaşlarında ölen Nabizade Nazım'ın ve o dönemde yaşamış pek çok kişinin bu kadar gençken bir sürü şey yaşayıp başarmaları size de olağanüstü gelmiyor mu? 
Paul ile Virginie epey meşhur bir kitapmış. Hatta yorumlarda hep okul dönemlerinde okunduğunu gördüm. Mauritius’ta birlikte büyüyen Paul ve Virginie’nin masum aşkını, saf sevgiyi anlatan bir kitap.
Sonu mutsuz bitmeseydi:(

"Başkalarının mutluluğunu da hesaba katmadıkça," diyordu, "insan mutlu olamaz."

Maalesef hikaye kitapları beni çok sarmıyor, olayların içine giremiyor, içselleştiremiyorum, kitap bende kalıcı olmuyor, sanki hiç okumamış gibi hissediyorum. 
Benim tontiş kızımın 11. yaşını kutladık. Nice sağlıklı senelerin olsun canım pofuduk yeşil gözlüm.