“Hava bir tuhaf. 
Hayal kurmaya yönelik bir tutum var havada. Kaçmaya müsait bir bulutluluk. 
Bir balkon olsa şimdi. Kimsenin seni tanımadığı bir şehirde.

Kahvenin içine konyak kendiliğinden düşse, kocaman bir hırkanın içinde olsan şimdi sen. 
Bir şeyi terk etmiş olsan. Mesela bir şehri. Mesela kendini, yüzünü filan mesela. 
Sadece otelin kat görevlisi bilse ismini, sadece tesadüfen. 
İsminin yanlış telaffuz edildiği bir şehir olsa bu, sen de artık başka bir isme sahip olsan.”

ece temelkuran