29 Aralık 2021 Çarşamba

Dünyadan uzak






 

































 2021 hayatımın en zor senelerinden biriydi. Her açıdan çok zorlandım. Ebeveyn olmanın bu kadar zor olduğunu çocuk sahibi olmadan düşünmezdim. Senenin başında bebeğim idrar yolu enfeksiyonu oldu ve bir hafta hastanede yattık hayatımın en zor haftalarından biriydi. Çocuk servisinde gördüklerim ve yaşadıklarımı bir daha unutmam mümkün değil ne yazık ki. Tam eve çıkmışken koronaya yakalanıp bebeğimizin ateşini kontrol altında tutmak için yeniden hastaneye yattık. On gün boyunca benim ateşim de hiç düşmedi koku tat her şey gitti tirtir titredim kemik ağrısından öldüm emzirdiğim için asla ilaç kullanamadım. Psikolojik olarak ve bedenen çökmüştüm. Tam koronayı atlattık derken panik atak geçirip hayatımda ikinci kez ambulansla hastaneye kaldırıldım. Korkunç geçen haftalardı. 

Bu sene korkularımla başa çıkamadığımı, ne kadar güçsüz olduğumu gördüm. Psikolojik olarak kendimi bir türlü toparlayamadım. Psikoloğa gittim fayda etmeyince psikiyatriste gittim yine de kafamdakilerle başa çıkamadım. Eski hayatımı çok özledim. Oğlum uyuyunca fotoğraflarına bakıp iç çektim. Annelik tamamen delilik haliymiş. Çok yorucu ama çok güzel. Kelimelerle anlatılamaz bir deneyim. Saçlarımın beyazladığı üç saatten fazla deliksiz uyumadığım müthiş kısa ama upuzun bir sene geride kalıyor. Vicdan azapları, kahkahalar, gözyaşları, hayaller, umutlarla geçen günler. 
Bebeğimin asla hatırlamayacağı ama benim hiç unutmayacağım zamanlar. 
Herkesin gönlünden geçenleri yaşayacağı güzel bir sene olur umarım.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder