değer vermediğimiz doğru değil. bu kasabadaki herkes bianca kendini evinde hissedebilsin diye uğraşıyor. neden bu kadar çok gidecek yeri, yapacak bu kadar şeyi var sanıyorsun? senin yüzünden, senin için. çünkü bütün bu insanlar seni seviyorlar. tekerlekli sandalyesini itiyoruz, işe alıp götürüyoruz. eve getiriyoruz. yıkıyoruz. giydiriyoruz. yatağa yatırıyoruz. taşıyoruz. bunların hiçbiri bizim için kolay değil! ama yapıyoruz... senin için... bunca şeyden sonra nasıl olur da kalkıp değer vermediğimizi söylemeye cesaret edersin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder