1 Ocak 2018 Pazartesi

2017 okumaları

 Biz insanlar mucizelerle dolu, görkemli bir açık alanı miyop bir gerçeklikle kendi günlük deneyimlerimize indirgiyoruz.
Mutluluğu başkalarına dayandırıyorsanız yanılıyorsunuz, Görmediğiniz sevgiyi kendinize verecek kadar cesur olmalısınız.

Genç kızlık düşleri yasaklanmalı. Daha ortaya çıkmadan engel olunmalı o kendini aldatma haline. Birileri soylemeli gerceği. "Hayat kepaze bir şeydir ve aşk acısı acıların en hafifidir.

Sevemiyorum ınsanları. Huylarına gitmeyi, laklaklarıni dinlemeyi, aman da pek icten olmalarını, sır vermelerini, ağız aramalarını, hislerini uluorta döküp saçıp etrafa, sonra üstlerine basınca seni kabahatli bulmalarını, bir latife yapsam anlamayıp bön bön yüzüme bakmalarını, arkamdan ağızlarının suyunu akıta akıta dedikodumu yapmalarını, en hakikatli, en dürüst, en ahlaklı, en iyi kalpli hep kendileri olmalarını ama bunu da böyle laf arasında sanki söylemiyormuş gibi yaparken utangaç mahcup çekingen soyleyivermelerini, sanki tek tuhaf benmişim gibi öyle olmadıklarını söylediğimde yüzüme hayretle bakmalarını, samimiyet yalanıyla küçümsemelerini, saf salak sanmalarini, ağzımdan arada bir küfür kaçıyor diye edepsiz bellemelerini, sıkıldığımı söyleyince aman aman pek incinmelerini, inceliklerini, arkasından konuşmuyormuş gibi yapıp en yakınlarını gözlerini kirpmadan çekiştirmelerini, aldatmıyormuş gibi yapıp bacak aralamalarini, bilmiyormuş gibi yapıp laf çarpmalarını, kırılmamış gibi yapıp kin gütmelerini, hep ben, hep ben demiyormuş gibi yapıp dünyayı etraflarında döndürmelerini, her boku bildiğini sanıp cahilliklerini, "aslında" , "bana soracak olursan" , "sahi ben" , "geçen gün ne oldu" , "o var ya o" diye başlayan bir türlü bitmek bilmeyen cümlelerini, gülerken gözlerini kaçırmalarını, el sıkarken sıkmamalarını, öperken öpmemelerini, sarılırken sarılmamalarıni, tum insanca sandıkları iğrençliklerini, hepsini, her şeylerini unutmak ve bir gül yapıp kumaştan boyaya batıra batıra duvarları güllerle kaplamak istiyorum.

Hayat gelir ve geçer. Ağır ve karanlık ve yorucu ve uykusuz ve zalimdir hayat. Umduğunla başına gelenler arasında dünyadan güneşe uzanan yol kadar mesafe vardır. Hep mutlu olmayı ummak kocaman bir aptallıktır.
O kadar güzel bir andi ki, hafizasinin köşesini kivirdi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder