mevsim.

“Yaz, fazla şımartılmıştır, fazla havalı. Beden kusurlarını göstermeye zorlayıp yorar insanı. Bedenlerin mevsimidir yaz; yani sükseli bir kimse değilsen bitiktir işin.

Bahar tehlikelidir. İnsana olmayacak işler yaptırdığı gibi çabucak kaçtığı için suçu hiçbir zaman ispatlanamamıştır. Tekin değildir yani.

Sonbahar başlangıç ve sondur. Niyeyse hep bir şeye karar vermelisindir sonbaharda…

Mevsimlerin en merhametlisidir kış. Evin mevsimi, sarılmanın, sarınmanın, sarmalanmanın. Uzun çayların, derinlemesine yemeklerin, etraflıca içmelerin mevsimi…Karşılaşmaların değil buluşmaların… Sıcak olan her şeye doğru neşeyle yönelmenin, böylece beraber ılımanın…”

Ece Temelkuran