açlık-knut hamsun

tadı neyin tadına benziyordu,hiç bir şeyin!bayat kanın tıkayıcı kokusuydu kemikten yükselen; derhal kusmak zorunda kaldım.bir daha denedim.yuttuklarımı çıkarmıyacak olursam faydasını görecektim herhalde midemi yatıştırmam gerekiyordu.kızdım , dişlerimi hırsla et parçasına geçirdim, birazını kopardım , zorla yuttum.para etmiyordu, et kırıntıları midemde ısınır ısınmaz geri geliyordu.çılgına dönmüş, yumruklarımı sıktım, çaresizlikten ağlamaklı olmuştum; deliler gibi dişledim kemiği. gözyaşlarım boşandı, yaşlarla ıslandı kirlendi kemik. öğürüyor, küfrediyor, yeniden ısırıyordum, kalbim çatlayacakmış gibi ağlıyordum, tekrar kustum.