Sevgili Simone
Senden sonra artık kırmızı kırmızı değil. Gökyüzünün mavisi de mavi değil. Ağaçlar artık yeşil değil. Senden sonra biz olma özleminin renklerini aramalıyım. Senden sonra bizleri utangaç ve kaçak kılan acıyı bile özlüyorum. Bekleyişleri, vazgeçişleri, şifreli mesajları özlüyorum. Görmek istemeyenlerin kör dünyasında kaçamak bakışmalarımızı....

Bizleri görselerdi onların utanç, nefret ve acımasızlığı olurduk.Senden af dileme cesaretini henüz gösteremediğim pişmanlık duyuyorum. O yüzden artık pencerene bile bakamıyorum.Seni hep orda görürdüm henüz adını bile bilmezken. Senin daha iyi bir dünya düşlediğin zamanlar, bir ağacın ağaç, mavinin gökyüzü olmasının yasaklanamayacağı bir dünya..Bilmem bu daha iyi bir dünya mı? Artık kimse bana Davide demiyor. Bay Veroli diyorlar. Bunun daha iyi bir dünya olduğunu nasıl söyleyebilirim. Senin olmadığın bir dünya için bunu nasıl söylerim .......

-la finestra di fronte

 güzel filmin güzel müziği- beş senelik emektar telefon melodim^-^