kemerlerinizi bağlayın

Birbirinden aslında çok farklı iki kişinin Antonio ve Elene'nin tanışma ve aradan geçen 13 yıl sonrasında yaşananların, tutkulu aşklarının hikayesi.
''Seni olduğun gibi sevdim, değiştirmeye çalışmadım.''diyor filmin bir yerinde Elene Antonio'ya.
Kadın erkek ilişkilerinde, hatta insan ilişkilerinde en önemli olan şeylerden biri bu aslında. Hayatımız boyunca bunu pek başaramasak karşımızdaki insanı sürekli  kendi kalıplarımıza oturtmaya çalışsak da aslında olması gereken.
Antonio'nun Elene'i çok sevmesine karşın aldattığını, kadının kanser olduğunu öğrenmesinden sonra bu konuyu yokmuş gibi sayıp görmezden gelip yaşadığı üzüntüyü başka şekillerde yansıttığını görüyoruz adamın sadece . Yakın gay arkadaşı ise neredeyse hiç tanıyamıyoruz.
Filmde Elene karakterinin üzerinde durulurken diğer yan karakterler fazla havada kalmış sanki.
Ve sonu da belirsiz filmin; ki bu beni hiç tatmin etmeyen bir şey!
Son filmlerinde eski Ferzan Özpetek filmlerinin tadını alamıyorum ne yazık ki!

Neyse umudumuz bir sonraki filmini Türkiye de çekecek diye okuduğum Ferzan Özpeteğin bol Sezen Aksu şarkılı olmasını dilediğim diğer filmine! 

3/12

Tuhaf geçen zaman dilimlerinden birindeyim yine.

Hayatımda ilk kez basketbol maçına gittim hem de Fenerbahçe*o*

Farklı hayatlar, farklı yaşam tarzları.Hıdrellez.

Fırsat bulursanız mutlaka gidin.

Hayatın ne kadar korkunç olduğunu gösteren filmlerden biri.

İstanbul'dan, ülkeden kaçıp gidesim geldi yine bu filmi izlerken.

  Erdem Tepegöz'ün yönettiği Altın Portakal ve Siyadda ödüller alan film Türkiye'deki işsizlik gerçeğini çok net ve yalın bir şekilde anlatıyor.

"İnsan usul usul ölmek için gelir dünyaya.Başlar her gün biraz daha insan olmaya.

        Ve ölürken usul usul ne tuhaf; Aşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya."

                                                               Metin Altıok